بررسی عملکرد و اجزای عملکرد چهار ژنوتیپ گندم دیم در سه الگوی مختلف کشت در منطقه ایلام

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی دانشگاه ایلام

2 کارشناس ارشد زراعت و اصلاح نباتات مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان آبدانان

3 3استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

4 استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام

چکیده

به‌منظور بررسی تأثیر تراکم‌های مختلف بوته بر عملکرد و اجزاء عملکرد چهار رقم گندم نان، آزمایشی در سال زراعی 94-93 در مزرعه کشت و صنعت میثاق سبز شهرستان آبدانان از توابع استان ایلام اجرا گردید. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های خرد شده در دو فاکتور(رقم به عنوان عامل اصلی و فاصله خطوط کشت به عنوان عامل فرعی) و در چهار تکرار مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. تیمار‌های اصلی شامل چهار رقم زاگرس، لاین B، کوهدشت و کرج، تیمارهای فرعی شامل سه الگوی کاشت با فواصل خطوط معادل 15، 20 و 25 سانتی‌متر بودند. کلیه الگوهای یادشده با تراکم 300 دانه در مترمربع اجرا گردید. نتایج نشان داد اختلافات طول آخرین میان گره، تعداد دانه در خوشه و ماده خشک در ظهور خوشه، در سطح احتمال آماری یک درصد معنی‌دار بود. در این آزمایش رقم کوهدشت و زاگرس به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را به خود اختصاص دادند. بیشترین تعداد سنبله در متر مربع و بالاترین تعداد دانه متعلق به رقم کوهدشت و همچنین بالاترین وزن هزار دانه مربوط به رقم کرج بود. در هر چهار رقم با افزایش تراکم بوته در واحد سطح، تعداد سنبله در متر مربع تنها مؤلفه‌ای از عملکرد بود که افزایش نشان داد.

کلیدواژه‌ها